នៅក្នុងដំណើរការនៃការចិញ្ចឹមបង្គានៅអាមេរិកខាងត្បូង កសិករជាច្រើនយល់ឃើញថាបង្គារបស់ពួកគេចិញ្ចឹមយឺត ហើយមិនលូតលាស់សាច់។ តើអ្វីទៅជាហេតុផលសម្រាប់ការនេះ? ការរីកលូតលាស់យឺតនៃបង្គាគឺដោយសារតែពូជបង្គា ចំណី និងការគ្រប់គ្រងក្នុងអំឡុងពេលដំណើរការវារីវប្បកម្ម។ប៉ូតាស្យូមធ្វើឱ្យខូចទ្រង់ទ្រាយអាចដោះស្រាយបញ្ហានៃការចិញ្ចឹមយឺត និងកង្វះការលូតលាស់សាច់ក្នុងការចិញ្ចឹមបង្គា។ អ្នកបង្កាត់ពូជមួយចំនួនបានរាយការណ៍ថា ពួកគេបានញ៉ាំអាហារធម្មតាក្នុងខែទី 1 ប៉ុន្តែមិនបានញ៉ាំច្រើនក្នុងខែទី 2 ដែលនាំឱ្យអ្នកបង្កាត់ពូជជាច្រើនគិតថាវាជាបញ្ហាជាមួយនុយ ហើយសង្ស័យថាគុណភាពនៃចំណីមិនល្អធ្វើឱ្យបង្គាមានការថយចុះចំណង់អាហារ និងការផ្លាស់ប្តូរប្រភេទចំណី។ ជាលទ្ធផល ស្ថានភាពចិញ្ចឹមយឺតមិនប្រសើរឡើងទេ ហើយស្រះខ្លះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ។
ដោយផ្អែកលើបញ្ហាទាំងនេះ ហេតុផលសម្រាប់ការប្រើប្រាស់បង្គានៅអាមេរិកខាងត្បូងយឺតអាចសង្ខេបដូចខាងក្រោម៖
1. មូលហេតុពូជបង្គា៖
ពូជបង្គាខ្លះមានទំហំខុសៗគ្នាតាមធម្មជាតិ ហើយការលូតលាស់របស់វាក៏នឹងខុសគ្នាដែរ ក្នុងអំឡុងពេលដាំដុះនៅពេលក្រោយ។ វាក៏មានពូជបង្គាមកពីប្រភពផ្សេងៗគ្នា ដែលជារឿយៗលូតលាស់យឺត ឬឈប់លូតលាស់នៅដំណាក់កាលក្រោយ។
2. គុណភាពទឹក:
កម្រិតខ្ពស់នៃអាម៉ូញាក់ អាសូត នីទ្រីត និង pH នៅក្នុងទឹកអាចបណ្តាលឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូររោគសាស្ត្រនៅក្នុងបង្គាអាមេរិកខាងត្បូង ដោយហេតុនេះប៉ះពាល់ដល់របបអាហាររបស់ពួកគេ។
3. មានមីក្រូសរីរាង្គជាច្រើននៅក្នុងស្រះ៖
វាអាចផ្តល់នូវសារពាង្គកាយនុយច្រើនសម្រាប់បង្គា ហើយដំណើរការផ្តល់ចំណីនឹងយឺតនៅពេលនេះ។
4. កត្តាគ្រប់គ្រង៖
ដង់ស៊ីតេស្តុកខ្ពស់ កម្រិតទឹករាក់ ការផ្លាស់ប្តូរទឹកមិនគ្រប់គ្រាន់ និងការចិញ្ចឹមមិនគ្រប់គ្រាន់ (ជាទូទៅត្រូវបានគ្រប់គ្រងនៅ 6-8% នៃទំងន់រាងកាយ) អាចបណ្តាលឱ្យបង្គាផ្តល់ចំណីយឺត។
បន្ថែមពីលើកត្តាខាងលើដែលបណ្តាលឱ្យមានការចិញ្ចឹមបង្គាយឺត ក៏មានជំងឺបាក់តេរី និងមេរោគផងដែរ។ បង្គាដែលមានជំងឺប្រាកដជាស៊ីយឺត ៗ ។
ឥទ្ធិពលនៃទម្រង់ប៉ូតាស្យូមលើដំណើរការផលិតបង្គាអាមេរិកខាងត្បូង៖
ប៉ូតាស្យូមធ្វើឱ្យខូចទ្រង់ទ្រាយអាចកាត់បន្ថយអត្រាកើតជំងឺ enteritis នៅ Penaeus vannamei។ ប៉ូតាស្យូម diformate មិនត្រឹមតែអាចធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវភាពជ្រាបចូលនៃពោះវៀន ជំរុញការរំលាយអាហារ និងការស្រូបយកប្រូតេអ៊ីន ជំរុញការលូតលាស់របស់បង្គាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងជួយលើកកម្ពស់អាណានិគម និងការរីកសាយនៃបាក់តេរីមានប្រយោជន៍ក្នុងពោះវៀន ទប់ស្កាត់បាក់តេរីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ក្នុងពោះវៀន គ្រប់គ្រង PH ក្នុងពោះវៀន ជំរុញការលូតលាស់នៃពោះវៀន កាត់បន្ថយការបង្កងក្នុងសុខភាព។ នៅក្នុង Penaeus vannamei ធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវភាពស៊ាំរបស់បង្គា បង្កើនភាពធន់នឹងជំងឺរបស់បង្គា និងធ្វើអោយបង្គាមានភាពរឹងមាំ។ ឥទ្ធិពលនៃការបន្ថែមកម្រិតផ្សេងគ្នានៃប៉ូតាស្យូម diformate ដើម្បីចិញ្ចឹមលើដំណើរការផលិតបង្គាសអាមេរិកខាងត្បូង។ ការបន្ថែមសារធាតុប៉ូតាស្យូម 0.8% ទៅក្នុងរបបអាហារបានបង្កើនទម្ងន់សរុបនៃបង្គាសអាមេរិកខាងត្បូង 20.6% ការឡើងទម្ងន់ប្រចាំថ្ងៃ 26% និងអត្រារស់រានមានជីវិត 7.8% ។ លទ្ធផលពិសោធន៍បង្ហាញថា ការបន្ថែមកម្រិតប៉ូតាស្យូម ០.៨% ទៅក្នុងចំណីនៃបង្គាសអាមេរិកខាងត្បូង អាចធ្វើអោយបង្គាលូតលាស់បានល្អ និងបង្កើនអត្រារស់រានមានជីវិតរបស់វា។
មុខងារចម្បងរបស់ប៉ូតាស្យូមឌីហ្វ័រម៉ាត គឺមានប្រសិទ្ធិភាពប្រឆាំងនឹងបាក់តេរី និងបាក់តេរី ដែលអាចធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវភាពធន់នឹងជំងឺរបស់បង្គា និងពង្រឹងសុខភាពរាងកាយរបស់ពួកគេ។ សមាសធាតុសំខាន់នៃទម្រង់ប៉ូតាស្យូមអាចគ្រប់គ្រងរចនាសម្ព័ន្ធនៃ microbiota ពោះវៀន និងរក្សាតុល្យភាពនៃ microbiota ពោះវៀន ដែលអាចធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវ permeability នៃពោះវៀនបង្គា បង្កើនសកម្មភាពនៃ proteases បង្កើនការរំលាយអាហារ និងការប្រើប្រាស់ប្រូតេអ៊ីនចំណី កាត់បន្ថយសមាមាត្រចំណី ធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវស្ថានភាពចិញ្ចឹមបង្គា និងជំរុញការលូតលាស់បង្គា។
ពេលវេលាបង្ហោះ៖ ថ្ងៃទី ២០ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៣
